Sunday, October 6, 2013

कविता Personified

तू नव्हतीस तोवर,
लिहायचो काहीतरी,
जाणवायचा तो फक्त
भावनांचा गोंधळ....

पण एक दिवस तुला पाहिलं..
कविता अशी अंगा-खांद्यावर खेळवताना
वाटलं पकडावं तिला कागदात
बांधून ठेवावं काळ्या शाईत
ऐनवेळी उपयोगी येईल

पण ती एकदम खट्याळ
रात्री उशाशी येऊन बसली
डोळ्यातली झोप काढून त्या जागी
अशक्य पण सुंदर स्वप्नं भरत
नजरेच्या रस्त्याने काळजात हात घालते
२-४ ठोके अडवून धरते
जीव घाबरला की हसत सोडून देते
वैतागून धावलो तिच्या मागे
ती ही धावत होतीच,
प्रतिभेला वाकुल्या दाखवत,
कुठे कुठे गोल गोल फिरवलं, दमवलं,
मग हसत राहिली माझी फजिती पाहत, 

एकदा खेचलचं तिला कागदावर
बावरली, घाबरली ती
अाणि पूर्वीसारखी जाणवलीच नाही,
अगदी कोमेजून गेली
खूप प्रयत्न केला, पण
गिरवायला जमलीच नाही

मग दिलं सोडून...
असू देत तुझ्याकडेच तिला...
तुझ्यावरच छान खुलते ती
अाणि तुझ्याच बरोबर 
छान मिरवून घेते स्वत:ला
जप तिला..अाणि सांग
वहीत तिची जागा
राखून ठेवली अाहे
मोरपिसाशेजारी,
कधीतरी ये अापणहून
तिथे रहायला

Friday, July 19, 2013

मैहफ़िल मैं अब कौन हैं अजनबी...

"तो" आणि "ती" नेहमी जातात
त्या मैहफ़िलीला बरोबर....

"ति"ला नाही आवडत बहुतेक...
काय सारखी तिच तिच गाणी..
गाणारे ही तेच...
काहीच नियम नाहीत ह्या
मैहफ़िलीचे....
कधी हिंदी, कधी मराठी
तर कधी मध्येच इंग्रजी गाणी
कधीही सुरु होते....
रात्री, अपरात्री, पहाटे,
किती वेळ चालेल
काहीच अंदाज नाही..

३ खुर्च्या नेहमी रिकाम्या
ठेवायचा तो..
त्याच्या उजवीकडे, मागे
आणि मागे उजवीकडे..
"ति"ला ते समजायचं नाही..
"ति"ला काहीच समजायचं नाही..
"ती" विचार करायची,
"कशाला नेतो मग हा मला बरोबर?"
तो म्हणायचा,
"बाहेरच्या गोंधळातुन तू मला
ह्या शब्द, सुरांच्या सोहळ्यात
मिरवुन आणतेस"
"ति"ला हेही समजत नाही..
पण "ति"चा नाईलाज असतो...
"ती" आपली धावत असते
चार चाकांवर....

"त्या"ला नेहमी वाटायचं.....
"ती" ही असावी मैहफिलीत शरीक..
अगदी अशीच......



Saturday, June 29, 2013

इदं न मम - १

कुठे कुठे वाचलेल्या, ऐकलेल्या अाणि अावडलेल्या कविता अाणि शेर.

रात बहुत है, प्यास बहुत है, बरसातों की बात करो,
खाली जाम लिए बैठे हो, उन आँखों की बात करो !!
-- भक साला

कुछ नब्ज़ें सूख के टूट गयी
समेट रखी हैं मैने
बड़े दिन हुए तुम्हारे लफ्ज़ चखे
आओ दिल के चूल्‍हे में
इन सूखी नब्ज़ों को छूकर
साँसों की आँच उठाते हैं
आओ बैठो
निगाहों से इक बात पकाते हैं
-- बदनाम परिंदे

तुम्हारा खयाल ही इतना रेशमी है सनम
के हमारा वजूद उस में कहीं फिसल जाता है ।।
-- भक साला

इन बादलों के मिज़ाझ मेरे मेहबूब से मिलते है
कभी टूट के बरसते है...
कभी बेरूखी से गुज़र जाते है ।।
-- भक साला

दिल अपना हम, सिगरेट में रख कर जी लेते हैं
मौका मिलते ही, जला कर कश में पी लेते हैं
-- unknown

दुवा करो मेरी खुशबू पे तबसिरा ना करो
के एक रात में खिलना भी था, बिखरना भी था ।।
-- कैसर-उल-जाफ़री

जुदाई तो मुकद्दर है फिर भी जान-ए-सफर
कुछ और दूर जरा साथ चल कर देखतें है ।।
-- फ़राझ

वो लजायें मेरे सवाल पर
के उठा सकें ना झुका के सर
उड़ी झुल्फ़ चेहरें पे इस तरह्
के शबों के राझ मचल गये

मेरे लब पे जो ना अा सकें
मेरे दिल में इतनें सवाल थे
तेरे दिल में जितनें जवाब थे
तेरी इक निग़ाह में अा गयें ।।
-- (unknown - Ref: Rakesh Bedi, Old Chashme Baddur)

Tuesday, June 4, 2013

शब्द

वेळ ना काळ
कधीही, कुठेही सुचतात..
नव्हे सुचल्यासारखं करतात...
पेन शोधेस्तोवर
पळून जातात...
तू समोर आलीस की
पळतात ना...
तसेच...
मी आपला कावराबावरा होऊन
शोधत असतो त्यांना
हरवून जातो कुठे तरी
तुझ्या डोळ्यांत हरवतो
तसाच..
तू विचार करतेस...
"हा असा गप्पं का एवढा?"
माझा नेहमीचाच गोंधळ
बोलायला शब्द शोधू?
की तुझ्या डोळ्यातून वाट?

-------------------------------

फार शेफारले आहेत आता ते...
तुझं कौतुक करताना
शब्दांचे जे लाड केलेत...
की आता सुचतच नाहीत...
कुठल्याही अलंकारात ते आता
स्वत:ला सामावून घेत नाहीत
कुठल्याही व्रुत्ताचे, छंदाचे नियम
पाळत नाहीत..
वयात आलेल्या मुलांसारखं
मोकाट हुंदडत असतात...
घालतात मनामध्ये दंगा
त्या उनाड उर्मीतून निपजलचं काही
तर उतरवुन घेईन कागदावर....
तोवर माझ्याकडे
देण्यासारखं काहीच नाही...

------------------------------------

तू मात्र आता शब्द जपुन वापर...
त्यांची कविता करण्यची किमया
तुझ्या आवाजात आहे...
तू लाख बोलशील गं...
पण माझ्या लेखणीला मर्यादा आहेत...

----------------------------------------